روابط عمومی

به گزارش
پایگاه اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان ( و ب د ا )؛ دکتر آبتین حیدرزاده با
اشاره به هفته بیماری های مشترک بین انسان و دام " زئو نوز ”  اظهار
داشت : به دنبال  تاریخچه طولانی زندگی مشترک
انسان ها با دام های اهلی، نیمه اهلی و وحشی پیرامون محیط زیست انسان، عوامل بیماری
زای متعددی منجر به بروز بیماری مشترک بین انسان و دام می شود که به طور کلی به سه
دسته تقسیم بندی می شوند.

وی اظهار داشت : در بخشی از این بیماری ها مانند تب بیجار، عامل بیماری زا بدون‌ تغییر در دام و انسان آلودگی و بیماری ایجاد می کند. علاوه بر این، در گروهی از بیماری های مشترک بین انسان و دام، دام به عنوان‌ منبع و مخزن عامل بیماری است و بدون اینکه خود به بیماری مبتلا شود آن بیماری را به انسان منتقل می کند که بیماری مهلک کزاز جزو این گروه می باشد.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم‌ پزشکی گیلان با بیان اینکه دسته دیگری از بیماری های مشترک بین انسان و دام بیماری هایی می باشند که چرخه زندگی دارند، تصریح کرد : در این دسته از بیماری ها، عامل بیماری زا  بخشی از زندگی را در بدن دام و بخش دیگری را در بدن انسان طی می کند که می تواند موجب مرگ انسان هم‌ شود‌.

وی در ادامه با اشاره به اینکه عرصه بیماری های مشترک بین انسان و دام بسیار وسیع است،  افزود: با توجه به اینکه گستردگی عرصه طبیعی ( مراتع، دامنه ها، کوهپایه، جلگه ها و جنگل ها ) را در استان گیلان داریم‌ انواع حیوانات اعم از پرندگان ، چهارپایان و حیوانات وحشی زندگی می کنند و همین موقعیت موجب شده که مجموعه کاملی از بیماری های مشترک زئو نوز را در استان شاهد باشیم.

دکتر
حیدرزاده تصریح کرد: به علت مجموعه کامل بیماری های مشترک بین انسان و دام، اداره زئونوز
از فعال ترین بخش های حوزه بهداشت استان است که به طور دایم در تمامی فصول سال در حال
مراقبت و رصد کامل می باشد.

وی مهمترین
اقدام برای جلوگیری از بروز بیماری های مشترک بین انسان و دام را، پیشگیری عنوان کرد
و گفت : اگرچه بسیاری از بیماری های مشترک بین انسان و دام، قابل درمان می باشند اما
آسیب های اجتماعی و اقتصادی بسیاری را بر انسان، خانواده و جامعه وارد می کنند به همین
علت در نظام بهداشتی، پیشگیری از وقوع بیماری ها مقدم بر درمان است.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در ادامه با برشمردن راهکارهای پیشگیری از بروز بیماری های مشترک بین انسان و دام، گفت : پاکسازی محیط زیست در مراتع مانند اجرای حمام ضد کنه و سم‌ پاشی مناطق آلوده، انجام واکسیناسیون دام، ارایه آموزش های لازم به دامپروران و کسانی که در محیط زیست و منابع طبیعی در حال کار و تفریح می باشند از جمله اقداماتی است که می تواند مانع از بروز بیماری های مشترک بین انسان و دام و همچنین محدود کردن آنها شود.

دکتر
حیدرزاده تصریح کرد : خودداری از مصرف آب رودخانه ها و جویبارهای آلوده، ممانعت از
خوردن سبزی های خام و گیاهانی که در کنار محیط های آلوده رشد کرده اند و رعایت همه
اصول بهداشتی در زمان ذبح دام می تواند در جلوگیری از وقوع بیماری های مشترک بین انسان
و دام تاثیر بسیاری داشته باشد.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در خاتمه یادآور شد : تلاش حوزه بهداشت این است که کمترین وقوع بیماری های مشترک انسان و دام را داشته باشیم و برای این‌منظور توجه به راهکارهای پیشگیری از اهمیت بسزایی برخوردار است.

لازم به ذکر است :  15 لغایت 21 تیرماه 1400 به عنوان هفته پیشگیری از بیماری های بین  انسان و دام " زئو نوز " نامگذاری شده است./ص